ابتدا باید توضیح دهیم که کفش ایمنی در وهله اول چیست.
کفش های ایمنی به عنوان مثال، کفش های کوتاه و چکمه هایی هستند که به عنوان لباس محافظ استفاده می شوند اینها برای مثال توسط انجمن صنفی، در صنعت، ساخت و ساز و باغبانی و محوطه سازی و همچنین توسط آتش نشانی تجویز می شود.
بلکه در سازمان امداد فنی، در آشپزخانه ها و بیمارستان ها، هر جا که خطر سلامتی برای پا باشد.
برای اینکه یک کفش به یک کفش ایمنی برق تبدیل شود، به ویژگی های خاصی نیاز دارد:
کفش ایمنی S1 (“S” مخفف رده ایمنی است) برای مثال باید مجهز به یک کلاهک باشد که بتواند حداقل 200 ژول فشار را تحمل کند علاوه بر این، کفش ایمنی نیاز به یک زیره آنتی استاتیک دارد یک ناحیه بسته پاشنه یکی دیگر از الزامات است.
کفش‌های ایمنی که با علامت “SB” مشخص شده‌اند نیز دارای یک کلاهک محافظ هستند، اما قسمت پاشنه بسته ندارند، به عنوان مثال، قاطر برای پرستاران و پرستاران سالمند.
کفش‌های ایمنی S1P در حال حاضر بسیار مدرن هستند، زیرا می‌توانید کفش‌های ایمنی اسپرتی تولید کنید که تقریباً شبیه کفش‌های ورزشی یا کفش‌های کتانی به نظر می‌رسند، این کفش‌ها حتی در نگاه دوم شبیه کفش‌های ایمنی نیستند، به دلیل مواد استفاده شده (عمدتاً کاملاً بدون فلز) همچنین بسیار سبک و بنابراین بسیار راحت است.
کفش های ایمنی S1P مانند کفش های ایمنی S3 مجهز به کلاهک محافظ پنجه و محافظ سوراخ (معمولاً با کفی بافته شده که به روشی مشابه با الیاف کربن پردازش می شود) به منظور کاهش وزن و انعطاف بیشتر کفش، مجهز شده است درپوش پنجه فولادی با یک کلاه پلاستیکی جایگزین شده است.
کفش ایمنی S2 دارای کلاهک محافظ است و در برابر آب مقاوم است و حدود یک ساعت ضد آب است (حداقل نیاز).
اگر کفش تماما از مواد پلیمری (چکمه لاستیکی) ساخته شده باشد، دارای کلاس حفاظتی S4 است.
کفش ایمنی S3 دارای کلاهک محافظ، ضد سوراخ شدن و ضد آب است و کفش ایمنی مجهز به زیره ضد الکتریسیته ساکن با زیره ضد لغزش است. زیره دارای مشخصات قوی تری است، به عنوان مثال برای کفش های ایمنی S1P.
اگر این کفش تماما از مواد پلیمری (چکمه لاستیکی) ساخته شده باشد، دارای کلاس حفاظتی S5 می باشد.
این مقررات برگرفته از استاندارد اروپایی EN ISO 20345 است که طبق آن کفش های ایمنی ما دارای تاییدیه نوع هستند.
دیدگاه شما با موفقیت ثبت شد.