مانتوهای کلاهدار و شنل های نمد سنتی کرمانشاه که برای حمل هر چیزی و هر چیزی که توسط چوپانان برای محافظت از خود در برابر باران یا سرما استفاده می شود، به طور گسترده در هر دو جهان ایرانی و ترکی رایج است ترک ها شاید منبع اصلی آن باشند.
آنها فراتر از همه، اما نه منحصراً، در میان عشایر شبانی یافت می شوند تنوع شگفت انگیز نمد سنتی و نام ها از اروپای شرقی تا آسیای مرکزی می گذرد.
کردستان، زاگرس رشته کوه البرز، خراسان، و جنوب افغانستان که کوچی‌های درانی و مهاجران بلوچ از آنجا گسترش یافتند.
استفاده در صور و ترکمنستان این مانتوها در میان هزاره‌ها و جمشیدی‌های مرکز افغانستان نیز شناخته شده‌اند.
اکثر این مانتوها از نمد سنتی یک رنگ، اغلب با کیفیت درشت ساخته می شوند، اما به ویژه در افغانستان و آسیای مرکزی، سنت مانتو سفید نمدی وجود دارد که به شکلی غنی آراسته شده و نشانه اجتماعی است.
آنهایی که در قندهار ساخته می‌شدند شهرت بالایی داشتند با این حال در زمان ما استفاده از مانتو نمد فرش به‌ویژه در شهرها به سرعت کنار گذاشته شده است.
به عنوان مثال، در کابل، جایی که به طور گسترده در دهه 1930 استفاده می شد، عملاً ناپدید شد.
استفاده از نمد در تولید کفش که سکاها آن را می شناسند به نظر نمی رسد تا زمان ما حفظ شده باشد، مگر در خارج از جهان ایران تولید جوراب های نمدی به اختصار در افغانستان گزارش شده است.
در مقابل، وسایل نمد فشرده صنعتی محافظ، مانند پتوهای زین برای اسب یا بادگیر و گونی برای اشیاء خانگی در یک شکل پنج ضلعی کم و بیش کشیده، مخصوصاً برای حمل ظروف و فنجان برای تهیه و نوشیدن چای در همه جای ایران و افغانستان یافت می شود.
- منابع:
- تبلیغات:
